Home INFORMACJE TECHNICZNE Termometry rezystancyjne 9. Rezystancja izolacji

INFORMACJE TECHNICZNE

9. Rezystancja izolacji

Rezystancja izolacji stanowi równoległy wskaźnik oporu w stosunku do oporu mierzonego i prowadzi w rezultacie do obniżenia wskazań temperatury. Przy produkcji i stosowaniu termometrów oporowych należy szczególną uwagę przywiązywać do zapewnienia odpowiednio wysokiego oporu izolacji między przewodami a obudową ochronną czujnika, jak i pomiędzy poszczególnymi przewodami. Norma DIN EN 60751 nakazuje, by rezystancja izolacji, która musi zostać osiągnięta, była mierzona w temperaturze pokojowej (15°C do 35°C) przy stałym napięciu (10 do 100 V) przy wilgotności względnej powietrza <80% i wynosiła minimum 100 omów.

Ponieważ wraz ze wzrostem temperatury spada rezystancja izolacji, w zależności od temperatury, oporność izolacji również została odpowiednio określona w normach. Pomiar należy prowadzić przy maksymalnie 10 V prądu stałego pomiędzy wszystkimi przewodami i rurą osłonową. Konieczne jest zapewnienie następujących minimalnych oporności izolacji:

Allowable max. temperature in °C Min. insulation resistance in MΩ
100 - 300 10
301 - 500 2
501 - 800 0,5

Tab. 2: minimalne oporności izolacji

Powodami spadku rezystancji izolacji są m.in.:

  • wilgoć materiałów izolacyjnych
  • parowanie materiałów przewodzących
  • przewodnictwo materiałów izolacyjnych